ماجراهای این روزهای آرتین خان

پسر عزیزم سلام

بالاخره اومدم برات بنویسم. نمی دونم چرا انگیزم برای نوشتن کم شده، اما می خوام به هر ترتیبی وبلاگ رو ادامه بدم. نه اینکه دوست نداشته باشم ولی تنبلیه دیگه. بگذریم ... . سعی میکنم همه چیز رو بنویسم اما به یاد آوردن همشون کمی سخته.

عروسی مینو جون رو رفتیم و برگشتیم. شما بیشتر زمان عروسی تو حال خودت بودی. برای خودت حالی می کردی. در حالیکه ما مشغول بودیم، رفتی از سر سفره عقد نقل برداشتی، دستت رو زده بودی تو عسل و مشغول خوردن بودی.

خلاصه شب خوبی بود و از اینکه دوباره همه فامیل رو دور هم می دیدم بسیار خوشحال بودم. ولی خوب بابا جون من (بابای مامانم) کمی بیمار بود و براش نگران بودیم. انشالله بهتر بشه.

این هم دو تا عکس از شما تو عروسی:

بازی با تبلت رو دوست داری. خودت بازیهاش رو عوض می کنی. دوتا بازی رو دوست داری. Talking tom و pou. به اولی می گی "پیشی بذای" و به بازی POU هم میگی "کی" حالا چرا. چون داخلش بازیهای مختلف داره. از هرکدوم خسته میشدی به ما می گفتی "کی بذای" یعنی یکی دیگه بذار که "کی" روی بازی موند. البته الان دیگه خودت بازیهاشو عوض میکنی، براش خرید می کنی. ما بازی می کنیم، سکه جمع میکنیم و شما هم ولخرجی می کنی. ای شیطون.