اولین عروسی

پسر گلم

دیروز اولین عروسی رو با هم رفتیم. البته فروردین ماه، مراسم پاتختی پسرخاله جون من (امین جون و هدیه جون) رفتیم. اونجا مامان من و خاله هام بودن و خیلی به من کار نداشتی. اما این عروسی عمو محمدرضا بود و نگرانی من از اینکه کسی نیست شما رو نگه داره، خیلی زیاد بود. ولی دست بابا احسان درد نکنه از ساعت 11 که رفتیم خونه خاله سارا تا بریم آرایشگاه، تو با بابا و عمو فرید بودی و اونها هم دنبال کارهای آخرِ شبِ عروسی. قرار بود برای بعد از تالار بریم خونه عمو بابک اینا. خلاصه شما با مردها رفتی و من با خاله سارا دنبال کارهامون. هروقت هم زنگ زدم، گفتن خوبی و مشکلی نیست. یه مدتی هم پیش خاله زهرا بودی و خوابیده بودی. ساعت 6 اومدین و لباسهات رو پوشوندم و آماده شدیم. رفتیم آتلیه و چندتا عکس گرفتیم (آماده که شد تو وبلاگت میذارم). البته کلافه بودی و شیر میخواستی. من هم نمیتونستم بهت شیر بدم. بهت شیرخشک دادم خوردی. ولی دوباره بهانه گیری میکردی. من هم به علت کم خوابی دوسه روزه سردرد شده بودم. بابا هم دید سر من درد میکنه، همش مراقب شما بود. تو سالن هم اصلا پیش من نبودی. تو مراسم بعد از تالار با خودم گفتم نباید به خودم سخت بگیرم و باید با شما خوش بگذرونم. بابا هم هماهنگی مراسم رو میکرد. بنابراین کمتر میتونست شما رو نگه داره. همون اول مراسم ساعت 11 بود که مامان خاله زهرا شما رو از من گرفت و خوابوندت. دستشون خیلی خیلی درد نکنه که من با اینکارشون خیلی مامانم رو یاد کردم. اگه نزدیکمون بود اصلا نمیذاشت شما رو ببرم عروسی که نه خودت اذیت شی و نه ما. الهی قربونت برم که انقدر خسته بودی که تو اون سر و صداها خوابیدی. جاتو تو ماشین درست کردیم و خوابیدی تا امروز صبح.

ساعت 3/5 اومدیم خونه و خوابیدیم. الان خیلی خسته ام. اومدم سرکار و حوصله کار ندارم. بابا احسان هم که کمی سرماخورده، شب رو مرتب سرفه کرده بود و نتونسته بود بخوابه. انشالله که زود زود خوب شه. دیروز هم خیلی خسته شد. دست همه دوستامون درد نکنه، که خاطره خیلی خوب برامون باقی موند. آرزوی خوشبختی برای این دو کبوتر عاشق هم داریم.

 مطلب زیر جهت اطلاع پسری بوده برای آینده. اگه از حوصله دوستای وبلاگیمون خارجه نخونن.

توضیح واضحات: (جهت اطلاع)

عمو محمدرضا از بهترین دوستای من و باباییه. باعث آشنایی من و بابا هم ایشون بوده. من واقعا مثل برادرم دوستش دارم. شما عمو و خاله اینجوری زیاد داری. الان اینجا برات مینویسم تا بدونی که دوست خوب چقدر با ارزشه. و امیدوارم وقتی بزرگ شدی و این پست رو میخونی دوستیهامون ادامه داشته باشه. من اینجا فامیلی ندارم فقط فامیلای بابا احسان اینجا هستن. بیشتر روابطمون با دوستامونه. تو تمام مراسم و به دنیا اومدن شما هم واقعا سنگ تموم گذاشتن. خدا رو شکر میکنم که دوستای خوبی دارم و دوری خونوادم رو برام آسون کردن. عمو فرید و خاله سارا - عمو محمدرضا و خاله شقایق - عمو بابک و خاله زهرا - عمو پویا و خاله نهال و کیارش جون - عمو سعید و خاله ژانت و غزل و تنها مجردمون عمو عباس.

من، بابا، عمو فرید، خاله سارا، عمو محمدرضا، عمو بابک، عمو پویا،عمو سعید و عمو عباس هم دانشگاهی بودیم.

پی نوشت: 91/8/1

مامانت خیلی بیحواس شده، این دومین عروسی بود. اولین عروسی عروسیه همکارم تو تیرماه بود که برات تو وبلاگت نوشته بودم. باز هم منو ببخش عشقم بووووووووووووسسسسسس